W dniu 1 czerwca Szkoła Podstawowa im. ks. J. Twardowskiego w Borowinie Sitanieckiej obchodziła Dzień Patrona połączony z Dniem Dziecka. Wybór tak szczególnego dnia był nieprzypadkowy, bowiem to właśnie 1 czerwca urodził się ksiądz Jan od Biedronki. Uroczystość rozpoczęła się hymnem narodowym oraz pieśnią szkoły odśpiewanymi przez wszystkich uczniów w obecności pocztu sztandarowego.
Uczniowie klas IV, V i VI pod opieką Pani Angeliki Dec i Pani Moniki Wołos w programie artystycznym przypomnieli najbardziej istotne fragmenty biografii ks. Jana Twardowskiego oraz jego twórczość. Wzruszającym i zachwycającym momentem dla wszystkich było wcielenie się ucznia klasy VI Pawła Dźwierzyńskiego w naszego patrona.
W tym dniu odbył się również "Quiz Wiedzy o Patronie Szkoły i nie tylko”. Wszyscy uczestnicy turnieju zostali obdarowani słodkimi nagrodami przygotowanymi przez dziewczęta z klasy VII. Gratulujemy wszystkim uczestnikom. Uśmiechom nie było końca. A niektóre pytania wymagały niezłego zastanowienia się.
Dyrektor Szkoły – Pani Krystyna Ptak wręczyła nagrody i dyplomy uczestnikom różnych konkursów mających miejsce w ostatnim czasie, a także podziękowała uczniom biorącym udział w obchodach Dnia Patrona za kultywowanie pamięci o życiu i twórczości wybitnego poety, przyjaciela najmłodszych.
Angelika Dec
ŚWIĘTO PATRONA SZKOŁY
ŚWIĘTO PATRONA SZKOŁY
Ksiądz Jan Twardowski to poeta, pisarz, miłośnik przyrody, wielki przyjaciel dzieci i patron naszej szkoły. Każdego roku, 1 czerwca, w Dniu Dziecka, uroczyście obchodzimy dzień jego urodzin, który jest też świętem Patrona Szkoły. W tym roku szkolnym święto miało nieco inny charakter, gdyż odbyło się w czasie, kiedy uczniowie wszystkich klas, po nauczaniu zdalnym ,powrócili do szkoły. W celu przypomnienia uczniom postaci ks. Jana Twardowskiego i jego twórczości , pani Katarzyna Szpuga przygotowała dla uczniów bardzo ciekawą prezentację, w której szczegółowo zostało przedstawione życie i twórczość księdza poety. W tym dniu, aby uczcić pamięć naszego Patrona, wszyscy uczniowie byli w strojach galowych. Po prezentacji cała społeczność szkolna udała się na deptak przed wejściem do szkoły i boisko, gdzie odbyła się dalsza część uroczystości. Zgromadzeni uczniowie i nauczyciele wspólnie odśpiewali hymn szkoły, który swoją treścią nawiązuje do postaci księdza Jana. W czasie śpiewania hymnu uczniom akompaniował pan Stanisław Momot. Następnie uczniowie klasy II z wychowawczynią panią Elżbietą Swatowską ,w hołdzie księdzu Janowi od biedronki , zaprezentowali montaż słowno-muzyczny, na który złożyły się wiersze poety i piosenka o nim. Pani dyrektor Krystyna Ptak podziękowała uczniom i nauczycielom i wyraziła radość ze wspólnego spotkania i świętowania. Dużo powiedziała o postaci patrona i złożyła uczniom najlepsze życzenia z okazji ich święta. Uroczystość miała charakter podniosły i towarzyszył jej poczet sztandarowy szkoły. Na zakończenie były gry i zabawy ruchowe na szkolnych placach zabaw i boisku oraz poczęstunek przygotowany przez szkolną Radę Rodziców. Dużym powodzeniem wśród uczniów cieszyła się troszeczkę zapomniana już zabawa „w klasy”. Był to bardzo udany, radosny i słoneczny dzień, który na pewno na dłużej pozostanie nam w pamięci .
Elżbieta Swatowska
1 CZERWCA - ŚWIĘTO NASZEGO PATRONA SZKOŁY
1 CZERWCA - ŚWIĘTO NASZEGO PATRONA SZKOŁY
Ks. Jan Twardowski
kapłan, poeta humoru i nadziei
Ks. Jan o swojej roli mówił:
„Mam szczęście, ze wybraliście mnie na patrona.[…] Przychodzę do Was jako opiekuńczy duch, żeby być przy Was, nie będąc przy Was. Nie widzicie mnie, ale ja jestem po cichu z Wami na lekcjach i śmieję się ze wszystkimi na pauzie. Troszczę się o Was na odległość. Cieszę się każdą szóstką i boli mnie każda wasza dwója. Stale za Wami tęsknię… Proszę o dalszą dobroć dla mnie i pamięć o duchu opiekuńczym szkoły… Wszystkim dziękuję, każdego całuję i za szóstkę i za tróję… Jestem z Wami dłużej niż na zawsze”
Urodził się w radosny dla dzieci dzień 1 czerwca. Nazywał siebie rozpieszczonym dzieckiem Pana Boga. Żołnierz Armii Krajowej i uczestnik Powstania Warszawskiego. Nauczyciel niepełnosprawnych dzieci i wykładowca uniwersytecki. Wspaniały poeta, ale przede wszystkim kapłan.
Był księdzem, którego się szuka, którego chce się spotkać. Siłę czerpał z modlitwy. Podkreślał, że fascynacja Jezusem stanowi centrum jego kapłaństwa, w którym jedynym prawdziwym problemem jest dać się porwać miłości.
„NIE PŁACZ W LIŚCIE”
Nie płacz w liście nie pisz, że los Ciebie kopnął nie ma sytuacji na ziemi bez wyjścia Kiedy Bóg drzwi zamyka - to otwiera okno Odetchnij, popatrz Spadają z obłoków małe wielkie nieszczęścia potrzebne do szczęścia a od zwykłych rzeczy naucz się spokoju i zapomnij, że jesteś, kiedy mówisz, że kochasz
Wiersze ks. Twardowskiego poruszają problemy zwykłych ludzi. To poezja pocieszająca w smutkach, ucząca radości życia i zachwytu nad światem.
„Mrówko ważko biedronko”
Mrówko co nie urosłaś w czasie wieków ćmo od lampy do lampy na przełaj i najprościej świetliku mrugający nieznany i nieobcy koniku polny ważko nieważka wesoło obojętna biedronko nad którą zamyśliłby się nawet papież z policzkiem na ręku
człapię po świecie jak ciężki słoń tak duży, że nic nie rozumiem myślę jak uklęknąć i nie zadrzeć nosa do góry a życie nasze jednakowo niespokojne i malutkie
Księdza Jana zachwycał otaczający świat. Jak mówił: „Bóg się ukrył, by świat było widać”.
„ARKA”
w Arce Noego była małpa słoń i żyrafa smutny kruk i gołąbek biały kaczki które kwakały mamut czyli słoń w futrze ubrał się ciepło bo myślał że będzie zimno pojutrze wrony czarne z każdej strony gawron jak zwykle na gawrona obrażony
patrzy wujek na ciotkę jak na wróbelka własnego obmyśla jak ją wpakować choć na rok do Arki Noego
Czytając poezję ks. Twardowskiego widzimy, że był człowiekiem uważnym, ale przede wszystkim życzliwie nas obserwującym. Dlatego śpieszmy się kochać ludzi, tak szybko odchodzą…
„ŚPIESZMY SIĘ”
Śpieszmy się kochać ludzi tak szybko odchodzą zostaną po nich buty i telefon głuchy tylko co nieważne jak krowa się wlecze najważniejsze tak prędkie że nagle się staje potem cisza normalna więc całkiem nieznośna jak czystość urodzona najprościej z rozpaczy kiedy myślimy o kimś zostając bez niego
Nie bądź pewny że czas masz bo pewność niepewna zabiera nam wrażliwość tak jak każde szczęście przychodzi jednocześnie jak patos i humor jak dwie namiętności wciąż słabsze od jednej tak szybko stąd odchodzą jak drozd milkną w lipcu jak dźwięk trochę niezgrabny lub jak suchy ukłon żeby widzieć naprawdę zamykają oczy chociaż większym ryzykiem rodzić się niż umrzeć kochamy wciąż za mało i stale za późno
Nie pisz o tym zbyt często lecz pisz raz na zawsze a będziesz tak jak delfin łagodny i mocny
Śpieszmy się kochać ludzi tak szybko odchodzą i ci co nie odchodzą nie zawsze powrócą i nigdy nie wiadomo mówiąc o miłości czy pierwsza jest ostatnią czy ostatnia pierwszą
W swojej skromności mówił: „Jestem tylko księdzem piszącym wiersze”.
„Sprawiedliwość”
Gdyby wszyscy mieli po cztery jabłka Gdyby wszyscy byli silni jak konie Gdyby wszyscy byli jednakowo bezbronni w miłości Gdyby każdy miał to samo Nikt nikomu nie byłby potrzebny
Dziękuję Ci że sprawiedliwość Twoja jest nierównością To co mam i to czego nie mam Nawet to czego nie mam Nawet to czego nie mam komu dać Zawsze jest komuś potrzebne Jest noc żeby był dzień Ciemno żeby świeciła gwiazda Jest ostatnie spotkanie i rozłąka pierwsza Modlimy się bo inni się nie modlą Wierzymy bo inni nie wierzą Umieramy za tych co nie chcą umierać Kochamy bo innym serce wychłódło List przybliża bo inny oddala Nierówni potrzebują siebie Im łatwiej zrozumieć że każdy jest dla wszystkich I odczytywać całość.
Ks. Jan Twardowski był kapłanem wyjątkowym. Stale pamiętał o tym, że jest tylko „narzędziem w rękach Boga”.
Opracowanie: Ewa Łapa
DZIEŃ PATRONA
DZIEŃ PATRONA
„Śpieszmy się kochać ludzi...”
Na początku czerwca w naszej szkole obchodzimy Dzień Patrona, którym jest ksiądz Jan Twardowski. Nasz Patron był człowiekiem niezwykle skromnym, pełnym dystansu do siebie i poczucia humoru. Nie dbał o popularność. Mało tego, w jednym z wywiadów mówił: „To naprawdę czytają moje wiersze?”
Trzeciego czerwca społeczność naszej szkoły wzięła udział w uroczystej akademii z okazji Dnia Patrona. Występ przygotowała pani Małgorzata Flis wraz z uczniami starszych klas. Niezwykłą doniosłość akademii podkreślił odśpiewany hymn naszej szkoły, galowe stroje występujących oraz obecność sztandaru szkoły. Artyści pięknie recytowali wiersze w większości autorstwa księdza Twardowskiego i śpiewali trafnie dobrane do utworów piosenki. Pani dyrektor Krystyna Ptak podziękowała serdecznie uczniom i ich opiekunce pani Małgorzacie Flis za bardzo udany występ.
Zespół redakcyjny
NASZ PATRON - KSIĄDZ JAN TWARDOWSKI - KAWALEREM ORDERU UŚMIECHU
NASZ PATRON - KSIĄDZ JAN TWARDOWSKI -
KAWALEREM ORDERU UŚMIECHU
Order Uśmiechu to medal od dzieci dla dorosłych. Otrzymują go ci, którzy kochają dzieci i są ich przyjaciółmi. Dzieciom potrafią poświęcić swój czas, zaangażowanie i pasje.
A ci, którzy już otrzymali to piękne wyróżnienie nie szczędzą sił na pracę z dziećmi i dla ich dobra.
Patron Szkoły Podstawowej w Borowinie Sitanieckiej - ksiądz Jan Twardowski również otrzymał zaszczytny tytuł Kawalera Orderu Uśmiechu w podziękowaniu za to, że kochał dzieci i był wielkim przyjacielem najmłodszych. Tworząc tradycję, i obrzędowość szkoły oraz kultywując pamięć o życiu i twórczości naszego Patrona, każdego roku w czerwcu, uroczyście obchodzone jest Święto Patrona Szkoły. W tym roku obchodziliśmy je 13 czerwca w sposób szczególny, bo z udziałem państwa Marioli i Piotra Burcanów - Kawalerów Orderu Uśmiechu, którzy na zaproszenie dyrektor szkoły pani Krystyny Ptak przyjechali do Borowiny Sitanieckiej z Rabki Zdroju. Uroczystość rozpoczęła się hymnem szkoły odśpiewanym przez wszystkich uczniów w obecności pocztu sztandarowego. Następnie uczniowie, przedstawiciele klas I - VII pod kierunkiem pani Małgorzaty Flis zaprezentowali bogaty program słowno - muzyczny poświęcony księdzu Janowi Twardowskiemu. Były wiersze księdza Jana od biedronki i piosenki oparte na jego tekstach literackich. Zaprezentowano też najbardziej istotne fragmenty jego biografii. Występom uczniów towarzyszyła niezwykła i bardzo wymowna w swej treści dekoracja sceny. Nawiązywała ona do kwitnącej wiosennej łąki pełnej pszczół, ważek i oczywiście biedronek. Scenografię zaprojektowała i wykonała pani Dorota Czarny. Nasi szanowni goście bardzo szybko nawiązali bezpośredni i serdeczny kontakt z uczniami, opowiadając im o historii powstania orderu, zasadach przyznawania go i ludziach, którzy noszą zaszczytny tytuł Kawalera Orderu Uśmiechu. Państwo Mariola i Piotr są nauczycielami pasjonatami muzyki i wiele lat swojego życia poświęcili nie tylko muzyce, ale przede wszystkim dzieciom i pracy z nimi. Mieliśmy niecodzienną okazję wysłuchać hymnu Kapituły Orderu Uśmiechu w wykonaniu zespołu muzycznego TRIOLA, który założyli i prowadzą Państwo Burcanowie. Okazało się, że nasi goście są też wielkimi znawcami i miłośnikami twórczości księdza Jana Twardowskiego, co bardzo nas zbliżyło. Znają wspaniale jego biografię i dużo opowiedzieli uczniom o twórczości księdza Jana skierowanej właśnie do dzieci. Mili goście obdarowali nas cennymi upominkami, które wzbogacą zbiory szkolnej biblioteki. Przywieźli też prezent szczególnie ważny, czyli pozdrowienia i słowa uznania dla całej społeczności szkolnej od ministra, Rzecznika Praw Dziecka, i Kawalera Orderu Uśmiechu pana Marka Michalaka. Na zakończenie uroczystości uczczono pamięć Patrona minutą ciszy i wiązanką kwiatów złożoną przez gości i panią dyrektor przed tablicą pamiątkową poświęconą pamięci księdza Jana Twardowskiego. Aktu pamięci dokonano w asyście pocztu sztandarowego naszej szkoły.
Święto Patrona szkoły to radosne wydarzenie dla wszystkich, którzy na co dzień przebywają w jej murach. Jednak tegoroczne obchody miały charakter niezwykły za sprawą gości, którzy nas odwiedzili. Spotkanie z Kawalerami Orderu Uśmiechu było dla wszystkich doświadczeniem radosnym i bogatym. Jesteśmy dumni że Patronem naszej szkoły jest ksiądz i poeta Jan Twardowski, którego pamięć w naszym środowisku jest ciągle żywa. Z serca dziękujemy też Państwu Marioli i Piotrowi Burcanom za przyjęcie zaproszenia do naszej szkoły oraz wspaniałe, pełne ciepła, nadziei, radości i humoru spotkanie
